Stranger, vreemdeling Thomas Merton

Het gedicht Stranger raakt mij in deze donkere dagen voor de Kerst.

Als niemand luistert naar de rustige bomen
Als niemand opmerkzaam is op de zon in de plas
waar niemand voelt, de eerste regeldruppel of ziet de laatste ster

Of de eerste morgen begroet van een wijde wereld
waar vrede begint en woede eindigt:

Eén vogel zit stil en ziet het werk van God:
Eén blad dat zich omdraait
Twee vallende bloesems, tien kringen in de vijver.
Eén wolk op de helling twee schaduwen in het dal.

En het licht komt thuis.
Nu beveelt de dageraad de vangst van het grootste geluk
De overgave van een geweldige prijs

Nabijer en duidelijker dan een meester van woorden,
Gij, innerlijke Vreemdeling
Die ik nog nooit heb gezien,

Dieper en zuiverder dan de razende oceaan
Vang mijn stilte op houd mij in uw hand!

Ni is het handelen nutteloos
Lijden ongedaan
Wetten worden verkwisting, grenzen worden afgeschaft
Want afgunst heeft geen bezit en begeerte ia voor bij.

Kijk het snelle licht staat stil
Ons zuiverste licht is één.

Uit Kick Bras,
Onuitsprekelijk paradijs, De groene spiritualiteit van Thomas Merton, (Berne Media, 2021)